sobota, 31 maja 2014

Leki - dyskusja


Postanowiłam napisać, wydaje mi się bardzo istotnego posta, o lekach, bo odbyłam na ten temat wiele dyskusji i miałam kilka pytań na FB. Chciałabym, żebyście śmiało komentowali jakie przyjmujecie leki, czy odczuwacie skutki uboczne, jeśli tak, to jakie, czy macie jakieś wskazówki i porady. Nie chcę tu stawać w roli eksperta, bo nie znam wszystkich leków, tylko te, które sama przyjmuję i na temat tych mogę się wypowiadać, wspierając się wiedzą "Wujka Google" ;) Może uda nam się wspólnie rozwiać kilka mitów i wymienić informacjami.

Tym razem dość ogólnie, ale z czasem planuję brać na tapetę każdy lek w osobna.

Podstawą leczenia ChAD są leki normotymiczne - tzw. stabilizatory nastroju.

Lek normotymiczny to taki lek, który spełnia następujące warunki: 

- ma działanie przeciwdepresyjne i/lub przeciwmaniakalne; 

- zapobiega nawrotom choroby; 

- nie pogarsza żadnego aspektu choroby.

 

Na ChAD przepisywane są 
- leki pierwszej generacji, jak. np. lit, kwas walproinowy i jego pochodne, karbamazepina;
- leki drugiej generacji, np. kwetiapina, aripiprazol, risperidon, olanzapina, klozapina oraz lamotrygina.


Normotymiki nie uzależniają.


W leczeniu ChAD stosuje się często dodatkowe leki, np. leki nasenne, benzodiazepiny itp.

Na działanie leku normotymicznego trzeba poczekać od kilku dni do kilku tygodni. 

Normotymiki mogą wchodzić w interakcję z innymi lekami i alkoholem oraz upośledzać zdolność prowadzenia samochodu i obsługi maszyn - należy skonsultować to ze swoim lekarzem. 

Leki normotymiczne, jak każde leki mogą mieć działania niepożądane, w zależności od rodzaju przyjmowanego leku, ale  korzyści wynikające z leczenia często znacząco przewyższają związane z nim niedogodności. 

W wypadku przyjmowania niektórych stabilizatorów nastroju należy kontrolować masę ciała, gdyż leki mogą wpływać na jej przyrost. 

W trakcie terapii normotymikami należy regularnie wykonywać badania takie, jak morfologia, próby wątrobowe, stężenie glukozy we krwi, poziomy hormonów tarczycy, stężenie cholesterolu i poszczególnych jego frakcji we krwi, badanie poziomu elektrolitów itp. Przyjmowanie niektórych leków, np. litu, wiąże się też z koniecznością badania stężenia tego leku we krwi w celu dobrania odpowiedniej dawki terapeutycznej.


Normotymiki powinny być przyjmowane regularnie i ściśle wg zaleceń lekarza. Są to leki, które przyjmuje się latami lub nawet - w zależności od przebiegu choroby - do końca życia.

Ja osobiście przerabiałam już mianserynę, olanzapinę, lit, lamotryginę, kwetiapinę, arypiprazol i benzodiazepiny. 
O tym jak to się dla mnie kończyło więcej w kolejnych postach.